27.6.21

Η μυρωδιά και η δροσιά του πρωινού..

 Αυτή η πρωινή δροσιά μέσα στον κατά καλοκαιρο! Αυτή η πρωινή μυρωδιά όταν ακόμη η φύση δεν έχει ξυπνήσει και ο ήλιος δεν έχει δώσει τα σημάδια του!! Πόσο όμορφο είναι να ξυπνάς πριν απ' όλους! Πριν ακόμη και απ'την φύση.. Πόσο παράξενο; Δεν κινείται φύλλο και μόλις οι πρώτες αχτίδες του ήλιου λάμψουν , σε καλημεριζουν με το πιο καθαρό και δροσερό αεράκι τους!



 Καλημέρα!

 Σάββατο 5:15 π.μ. το ξυπνητήρι χτυπά. Έχει μείνει επίτηδες ενεργοποιείμενο από όλη την εβδομάδα, για να ξυπνήσω πριν απ' όλους! Τρέχω να το κλείσω μην ξυπνήσει κανεις άλλος! Οι χνουδωτές μου φίλες τεντώνονται και με περιμένουν να βγούμε στον κήπο για να χουζουρέψουν ξανά.  Ανοίγω την πόρτα και η δροσιά αυτή του πρωινού γαργαλάει τα ρουθούνια μου. Απλώνεται στο προσωπο.. στο χώρο και ψυθυριζει, για να μην ξυπνήσει όσους κοιμούνται, "Καλημέρα".

Βάζω καφέ να ψήνεται στο γκάζι και το μαύρο χαρμάνι του απλωνει κι αυτό την δική του μυρωδιά! Ο κήπος, καταπράσινος με μικρές πινελιές χρώματος, από οσα λουλουδάκια τη γλύτωσαν από τα λιλιπούτεια χεράκια των παιδιων! 

Κάποια μικρά τιτιβίσματα απ'τα πρώτα ξυπνήματα της φύσης άρχισαν να ακούγονται. Έχει ομως τοση ησυχία ακόμη,  που ακούγεται το θρόισμα των φυλλων της μεγάλης ελιάς που στέκει στη μέση του κήπου. Πού και πού μια μικρή ριπή από το καλοκαιρινό πρωινό αεράκι δυναμώνει και κάνει το δέρμα να ανατριχιασει! 

Ο καφές αχνίζει στο τραπέζι του κήπου που τόσο επιδέξια και καλλιτεχνικά κατασκεύασε ο μεγάλος άντρας του σπιτιού! Το γρίλισμα της χνουδωτής Ζιζέλ και αντίστοιχα το γρίλισμα της κόρης της Σουσύς, δείχνουν ότι απολαμβάνουν μαζί μου την έναρξη της μέρας! Οι πρώτες αχτίδες του ήλιου κάνουν την εμφάνιση τους και τα τιτιβίσματα πληθαίνουν!

Αποφασίζω να πιω μια γουλιά καφέ και ξαπλώνω στην αιώρα που κρέμεται απ' την κεντρική ελιά στη μέση του κήπου ,ως την πιο μικρή απέναντί της. Παίρνω μαζί μου το κινητό μου και το βιβλίο που άρχισα εδώ και  καιρό να διαβάζω. 

Οι διακοπές έχουν αρχίσει από την στιγμή που αποφάσισα ότι θα διακόπτω την ρουτίνα μου, όταν αυτή αρχίζει  να με κουράζει. Είμαι πιο σημαντική απ'οτιδήποτε άλλο! Θα με φροντίζω για να μπορώ να να φροντίζω..

Η ώρα είναι κιόλας 7:30 και οι ήχοι της φύσης έρχονται και καλύπτονται με τους ήχους από τα, όλο και αυξανόμενα, οχήματα που περνούν απ' τον δρομο.

Είναι η ώρα που θα ξυπνήσουν τα μικρά μου τα ζουζούνια. Θα θέλουν να πάρουν το πρωινό τους και μετά να ξεχυθούν στον κήπο να κάνουν ότι δεν πρόλαβαν να κάνουν χθες....

Και η ζωή συνεχίζεται έτσι όπως εγώ τη θέλω...

... συνεχίζετε...


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε τι σκέψεις σου..

Απλά σ'αγαπώ

Απλά σ' αγαπώ               Απλά σ' αγαπώ !       Συγγραφέας : Γιάννης και Μαρίνα                                              Αλεξά...