Συγγραφέας : Περ Νιλσον
Κατηγορία Βιβλίου : μυθιστόρημα
Εκδόσεις : Πατάκη
Σελίδες : 175
Οπισθόφυλλο
Πριν από το βότανο της αγάπης ήμουν αγόρι, σκέφτεται.
Πρίν από το βότανο της αγάπης ήμουν παιδί.
Οαν εμφανίστηκε μέσα από την ομίχλη, τα κόκκινα μαλλιά της φώτισαν το πρωινό του - τη ζωή του ολόκληρη.
Αλλά αυτό ήταν πριν.
Τώρα το αγόρι βρίσκεται στο δωμάτιο του. Ένα δεκαεξάχρονο αγόρι που περιμένει ένα τηλεφώνημα. Ελπίζοντας να ακούσει ότι όλα ήταν αλήθεια. Ότι όλα ήταν τόσο τέλεια όσο είχε φανταστεί.
Όμως το τηλέφωνο παραμένει σιωπηλό.
Το αγόρι εξακολουθεί να περιμένει, καταστρέφοντας ένα ένα όλα τα αντικείμενα που θυμίζουν εκείνη. Σκίζει την κάρτα του λεοφωρειου στα δύο και μετά στα τέσσερα και...
Το τηλέφωνο δε χτυπά.
Το αγόρι ανοίγει την μπαλκονόπορτα και πετάει τη γλάστρα στον κήπο με όλη του τη δύναμη.
Δε χτυπά.
Και η κάθε μέρα που πέρασαν μαζί περνάει στο μυαλό το σαν ταινία. Και αναρωτιέται. Το θα γίνει αν το τηλέφωνο δε χτυπήσει; Θα αξίζει τότε να ζει;
Εντυπώσεις
Το χρονικό της πρώτης φοράς, της πρώτης αγάπης. Ένα γεγονός που συμβαίνει σε όλους και ανεξάρτητα με το αν είσαι αγόρι ή κορίτσι τα συναισθήματα είναι το ίδιο δυνατά.
Όμως πως αντιμετωπίζει την νέα του πραγματικότητα Αυτό το αγόρι;
Την είδε απλά στο λεοφωρειου για το σχολείο και τότε ήταν η αρχή. Ήταν η αρχή και για τους δυο; Για εκείνον τα δυνατά συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Και ήταν έντονα. Ήταν αληθινά. Δεν ήταν πια το ίδιο παιδί.
Αυτός - δεν μάθαμε ποτέ το ονομα τού - περιγράφει την πρωτόγνωρη εμπειρία του σαν μια ταινία , βάζοντας διάφορες εκδοχές που θα μπορούσαν ή θα ήθελε να συμβούν.
Η πραγματικότητα δεν διαφέρει πολύ από την κάθε εκδοχή και θα μπορουσε να εχει συμβεί σε οποιονδήποτε διαβάσει αυτό το βιβλίο.
Η τρυφερή αίσθηση της πρώτης φοράς όμως είναι για όλους η ίδια. Η πρώτη φορά σε τί; Στον έρωτα; Στην αγάπη; Συνδέονται πάντα αυτά τα δύο; Τι είναι τελικά αυτό 0ου θα μάθει;;
Αυτό που κάνει την διαφορά στην ηλικία, στον χαρακτήρα, στο φύλλο είναι η αναγνώριση της αλήθειας και της ωριμότητας.
Μια ιστορία που σε βάζει στη θέση ενός εφήβου που ερωτεύεται για πρώτη φορά. Αναγνωρίζει τα συναισθήματα του και είναι τόσο αληθινά και αθώα που δεν μπορεί να διανοηθεί την αλήθεια που βλέπει μπροστά του. Βλέπει την δική του αλήθεια, τα δικά του αισθήματα που όμως δεν μπορεί να καταλάβει αν είναι τα ίδια με της κοκκινομαλλουσας κοπελιάς. Νοιώθει ότι νοιώθουν τα ίδια. Νοιώθει ότι ζουν τα ίδια. Νοιώθει ότι ταξιδεύουν μαζί με το ίδιο πλοίο, στα ίδια λημέρια. Δεν υπάρχει διαφορά του "εγώ" και του "εσύ". Όλα είναι ίδια! Δικά τους!
Κατά πόσο τελικά μπορεί να συνυπάρξει αυτό το αγόρι, αυτός ο άντρας με τα συναισθήματά του και να δεχτεί να τα καταλάβει , να τα αποδεχτεί.
Θα καταλάβει το μεγαλείο των αισθημάτων του όμως και τότε θα είναι "ελεύθερος"
Θα αποφασίσει να τα ζήσει ή μήπως όχι....
